Het eerste elftal kan terugkijken op een prachtig seizoen. Door de bijna foutloze eindsprint hadden de concurrenten het nakijken en kon de kampioensvlag uit. We blikken nog eenmaal terug naar een spannend succesvol seizoen. 

De bezetting
Met Tim Zuidersma (hoofdtrainer) en Marco van Steenbruggen (assistent) zat er een nieuw trainersduo in de dug-out. De staf was aangevuld met teammanager Nico Heuvelmans en verder bestond deze uit het oude vertrouwde en vooral degelijke kwartet Jan Kathagen, Roel Soeren, Jo Geilenkirchen en Eric Adriolo.
De spelersgroep werd met slechts twee spelers van buitenaf uitgebreid. Op het middenveld kwam Roy Janssen met zijn routine de groep versterken en in het doel nam de getalenteerde Kylian Huijnen plaats. Daarnaast werd met Janik Jacobs en Tyrone Ploumen eigen kweek ingepast. Verder een team dat elkaar van haver tot gort kende. Wel zou er een nieuw systeem gehanteerd worden. Het 3-4-3 systeem met opkomende backs. Dit was even wennen, maar desondanks startte het elftal in de bekercompetitie al met goede resultaten tegen eersteklassers.

De competitiestart
Nadat het elftal de eerste bekerronde had overleefd, was iedereen hoopvol gestemd over de start van de competitie. Er werd begonnen met een thuiswedstrijd tegen GSV’28. Er werd in een te laag tempo gespeeld en een 2-1 voorsprong werd vlak voor tijd verspeeld. Ook de wedstrijden erna verliepen moeizaam. Er werd niet slecht gespeeld, maar na vier wedstrijden had men slechts vijf punten vergaard. Na de wat tegenvallende start had de ploeg behoefte aan wedstrijdritme, maar corona gooide roet in het eten. Tot half oktober gingen maar liefst vijf wedstrijden niet door vanwege coronagevallen bij de tegenpartij. Frustrerend genoeg gingen wedstrijden van concurrenten wel door. Op die manier kon het versterkte Sportclub ’21 wel ritme opdoen, bovendien wonnen ze hun wedstrijden, waardoor ze op de ranglijst boven alles en iedereen uittorenden.

Blessures
Naast gebrek aan wedstrijdritme werd het elftal van Tim Zuidersma geplaagd door hardnekkige blessures van enkele basisspelers. Na overwinningen tegen LHC en Sporting Heerlen stokte de motor weer. Door gelijke spelen tegen Geleen- Zuid , RVU en een onterecht verlies tegen Eijsden stond de ploeg na negen wedstrijden met dertien in de middenmoot.

Vertrouwen
Ondanks de moeilijke start was het geloof in eigen kunnen groot. Dit was mooi om te zien. Spelers gaven aan dat ze er nog steeds in geloofden, de eigen verdediging werd geprezen en er werd steeds gesproken over een prima sfeer. Tijdens voorbeschouwingen waren sommige spelers er heilig van overtuigd dat ze het beste elftal van 2G hadden. En omdat het in de koppies goed zat, kwam de ommekeer er ook.

Top 3
Na de zeperd bij Eijsden stond iedereen kennelijk op scherp. Er werd maar liefst zes keer op rij gewonnen en de ploeg klom op naar de tweede plek. Men was klaar voor de cruciale duels tegen de concurrenten. Tegen het op de counter loerende RVU was Schaesberg de bovenliggende partij, maar toch ging de tegenstander er nipt met de winst vandoor. Ons eerste elftal zakte weer naar de derde plaats. De week erna kwam koploper Sportclub ’21 naar Strijthagen. De mannen uit Bocholtz kwamen met de schrik vrij. Ze mochten niet klagen over de 1-1 eindstand. Weer een week later ging Schaesberg op bezoek bij de volgende concurrent. De derby tegen Bekkerveld leverde weer een gelijkspel op. Slechts twee punten uit drie wedstrijden tegen rechtstreekse concurrenten en toch ​bleef iedereen erin geloven.

Fouten
Na de drie zware wedstrijden, waarin Schaesberg goed spel liet zien, maar niet in punten beloond werd, ging men gewoon weer door met winnen, terwijl de concurrentie plots fouten ging maken. In speelronde 22 werd er met 2-4 van Lindenheuvel- Heidebloem gewonnen, terwijl Sportclub ’21 van RVU verloor. Na 21 wedstrijden bovenaan te hebben gestaan, moest Sportclub de koppositie afstaan aan Schaesberg. Er moesten nog vier wedstrijden gewonnen worden om eerste te worden.

Billen knijpen
De eerste horde werd LHC. Geen punt, de mannen uit Eygelshoven werden met 4-1 aan de kant gezet. De week erna de altijd lastige derby tegen Sporting Heerlen. Het werd 1-1, maar RVU en Sportclub leden ook puntverlies, dus niets aan de hand. Nog twee wedstrijden winnen. Scharn was geen probleem en werd ruim verslagen. Tegen Heer moest het dan echt gebeuren. Het zou niet eenvoudig worden en dat werd het dan ook niet. Billen knijppen, want de meeste ploegen vinden het leuk om een kampioensfeestje te verstoren. In een matige wedstrijd werd de winst met een benauwde 0-1 over de streep getrokken. Schaesberg was weer eersteklasser. Wie had dat halverwege de competitie gedacht? Zoals gezegd: de spelers wel. 

Terecht kampioen
De teams die op de eerste vier plaatsen zijn geëindigd hadden alle vier goede spelers, maar het verschil zat hem in de mentaliteit en de saamhorigheid van onze ploeg. Bij een achterstand was er nooit paniek en werd er hard met en voor elkaar gewerkt, aangestuurd door een gouden combinatie. Het trainersduo Tim en Marco. Twee vrienden die elkaar verstaan en elkaar fantastisch aanvullen. Deze ingrediënten vormden samen dat beetje meer, wat je nodig hebt om kampioen te worden.   

Cijfers en feiten v.v. Schaesberg.
Eindstand (top 5)
1. v.v. Schaesberg  26 – 55
2. RVU                    26-  53
3. Sportclub ’25      26 – 52
4. Bekkerveld         26 -  51
5. Caesar               26 – 42
Scharn degradeert (zonde van zo’n mooie grote club met een sterke jeugdafdeling) en de twee clubs uit Geleen (Lindenheuvel- Heidebloem en FC Geleen-Zuid) strijden voor lijfsbehoud in de nacompetitie.

Doelpuntenmakers v.v. Schaesberg
1. Imad Haddadi        11
2. Peter- Jan Erkens  9
    Romano Raets       9
4  Timo Regtop           8
5. Damano Funken    5
6. Noah Ngodici         3
7. Scott Adriolo           2
8. Erik Erps                1
    Roy Janssen          1
Totaal 49 doelpunten. In de topscorers- top 5 van 2G ontbreken spelers van Schaesberg. Dat zegt weer iets over het collectief. De ploeg had maar liefst vijf spelers met een behoorlijk aantal doelpunten en was niet afhankelijk van één goalgetter. 
Met 49 doelpunten behoorde Schaesberg niet tot de meest productieve teams (nummer 7, Geusselt ​Sport, scoorde ook 49 maal), maar was wel veruit het elftal met de minste tegentreffers (18), daarna RVU met 24 tegentreffers.

Tijdstip van scoren
Schaesberg liet het zelden aankomen op de laatste minuten. Vier maal werd er in de laatste tien minuten gescoord, maar daarbij moet gezegd worden dat drie maal de buit al binnen was. In de uitwedstrijd tegen Caesar was het doelpunt van Timo Regtop in de 85ste  minuut wel beslissend.
Twee maal kreeg men vlak voor tijd een beslissend tegendoelpunt. Tegen GSV ‘28 (2-2) en tegen 
Eijsden (0-1 verlies ver in blessuretijd).

Cijfers en feiten 2e klasse G
In 182 wedstrijden werd er 625 maal gescoord (3,4 doelpunten per wedstrijd).
In die 182 wedstrijden werden 12 penalty’s gegeven (daarvan kreeg VVS er één mee en twee tegen). 
Verder werd er negen maal in eigen doel geschoten (Bekkerveld, Eijsden en GSV’28 profiteerden daar ieder twee keer van).
Bij vier clubs (LHC, Heer, Lindenheuvel-Heidebloem en FC Geleen-Zuid) vond tijdens de competitie een trainerswissel plaats. Bij FC Geleen-Zuid pakte dat het minst goed uit. De club gleed van een positie in de middenmoot (ze stonden lange tijd zesde) af naar de twaalfde plaats. Desondanks wist de club via de nacompetitie degradatie te ontlopen.

Top 10 topscorers 2G
1. Youri Poper (RVU)                               18 doelpunten
2. Tom Peters (Caesar)                            16 
3. Stijn Winkens (GSV ’28)                      14 
     Thom Vluggen (Sportclub ’21)            14
5.Bart Dieteren (Sportclub ’21)                13
6. Demsey Dowson (Sporting Heerlen)   12
7. Imad Haddadi (Schaesberg)                11
    Glen Lemlijn (LHC)                              11
9 Roel Hendriks (GSV’28)                       10
   Senne Thijssen (Bekkerveld)                10 

En nu?
We nemen met een beetje weemoed afscheid van de tweede klasse G. Een klasse met veel teams uit de directe omgeving, dus veel leuke derby’s en bovendien een klasse met kleine onderlinge verschillen. Er werd vaak gezegd iedereen kan van iedereen winnen. Harde cijfers bewezen dat dit klopte, want in de hele regio Zuid 2, was er geen poule waar het puntenverschil tussen de bovenste en onderste ploegen zo klein was. Toch zullen er ook in de eerste klasse een aantal leuke derby’s zijn. We ontmoeten daar bekende streekgenoten als Chevremont, Limburgia, De Ster en het inmiddels gedegradeerde Minor.
Het elftal van Tim en Marco blijft grotendeels compleet en niemand twijfelt 
eraan dat Schaesberg volgend seizoen een treetje hoger prima mee kan komen.