Dit liedje galmde afgelopen zondag nog lang door in sportcafé Nol en werd meerdere malen gezongen op het ongeplande kampioensfeest.
Diezelfde middag had het vlaggenschip van de plaatselijke v.v., onder bezielende leiding van Tim Zuidersma en Marco van Steenbruggen RKSV Heer aan de zegekar gebonden. Het begin van de wedstrijd op sportpark Rabobank speelden twee aftastende ploegen een kat en muisspel met elkaar. Heer speelde een sterk combinatiespel, waarop Schaesberg anticipeerde met pressievoetbal. Bij vlagen werden de groen-rode hemden opgejaagd en dat leverde meermaals balbezit voor de Sjeeter jongens op. Echter, onzuiverheden in de eindpassing zorgde voor weinig gevaar voor het Maastrichtse doel. Tot de 34e minuut, een steekpass op Damano Funken zorgt ervoor dat hij aan de rechterkant van de 16 de vrije doortocht naar de achterlijn had. Hij geeft een strakke voorzet laag over de grond die door de meegelopen Imad Haddadi koelbloedig langs de sluitpost van Heer geschoven kan worden. Het grote aantal meegereisde Schaesbergse supporters slaakt een zucht van opluchting en er ontstaat geloof dat dit een mooie dag kan worden. Met een 0-1 voorsprong gaan beide teams de rust in.
De 2e helft is er vooral een van vele zuchten. Enerzijds van opluchting dat Heer de opgelegde kansen niet verzilvert en anderzijds van vertwijfeling van de 100% doelkansen die v.v. Schaesberg nog krijgt en mist. Toegezongen door de plaatselijke sjpasskapel van Heer, die bestaat uit het Engels spekende 7e elftal van de Maastrichtenaren, kabbelt de wedstrijd richting het einde. In de 92e minuut vindt de scheidsrechter het mooi geweest en fluit voor het einde van de wedstrijd.
Alles wat Schaesberg heet barst in vreugde uit. Na een aantal jaren van afwezigheid keert v.v. Schaesberg, weer terug naar de 1e klasse. Een geweldige opsteker voor Tim en Marco, voor het eerste jaar als trainer en assistent-trainer, maar ook voor de vereniging die zo verder bouwt aan haar voetbalambities. Zoals Wiel in zijn voorbeschouwing vermeldde kenmerkt deze groep zich door het hechte collectief.
Dit bleek ook na de wedstrijd het geval te zijn, er werd nog lang doorgefeest in de kantine, waarna de menigte richting Brandwapen trok en daar, naar horen zeggen, de deur vroeg in de morgen heeft dichtgetrokken.
En nu? Op 25 juni 2022 zullen de spelers en staf van het eerste elftal gehuldigd worden en is er ruimte voor eenieder om hen te feliciteren. En volgend seizoen? och ja, aan het collectief zal het niet liggen dus dat zal wel goed komen.
